Wycieczka

Obiekty przemysłowe stanowią atrakcyjny produkt turystyczny, będący celem turystyki industrialnej. Zespół zakładu przemysłowego w Maleńcu, to jeden z najpiękniejszych i najlepiej zachowanych staropolskich zabytków techniki, który do dziś nie stracił swych pierwotnych funkcji użytkowych. W chwili uruchomienia fabryki (1784 r.) był to największy zakład metalurgiczny na ziemiach polskich. Jego elementem charakterystycznym był potężny i niespotykany nigdzie indziej układ hydroenergetyczny, składający się z zespołu 18 kół wodnych zanurzonych w nurcie rzeki Czarnej Koneckiej (Malenieckiej). W połowie XIX wieku dzięki olbrzymim nakładom inwestycyjnym poniesionym przez właścicieli fabryki, stała się ona najnowocześniejszym zakładem hutniczo-górniczym w całym Królestwie Polskim.

1. Dwór obronny z XVI wieku zbudowany na miejscu zamku Odrowążów.
2. Muzeum motoryzacji „Polskie drogi” to cały przekrój polskiej motoryzacji od lat 30. XX wieku Najcenniejszymi eksponatami w kolekcji są przedwojenne fiaty m.in. luksusowa limuzyna 518s. i 518 z 1936 i 1937 roku, które – jak informuje kolekcjoner – zostały na rynku wyparte przez tańsze chevrolety o większej mocy silnika. Wśród pojazdów znajdziemy też samochody wyścigowe, które projektowane były specjalnie dla konkretnych kierowców.

Najwcześniejsze ślady osadnictwa na terenie Końskich sięgają XI wieku. Pierwszymi właścicielami Końskich byli Odrowążowie – polski ród możnowładczy pochodzący ze Śląska. W latach 1220-1224 biskup krakowski Iwo Odrowąż zbudował kościół w Końskich, ustanawiając tym samym parafię. W XVII w. Końskie wraz z okolicą stały się własnością rodziny Małachowskich, która odgrywała znaczącą rolę w życiu politycznym kraju. Szczególny rozwój Końskich przypada na okres, kiedy ich właścicielem był Jan Małachowski, kanclerz wielki koronny, który uzyskał prawa miejskie dla Końskich i uczynił z nich centrum swych rozległych dóbr. W poł. XVIII w. rozpoczął też budowę swojej rezydencji.

Położone w obszarze dawnego Staropolskiego Zagłębia Przemysłowego miasto było ośrodkiem rzemiosła i handlu. W okolicy czynne były liczne zakłady wytapiające i przerabiające rudy żelaza, a potem w miarę postępu technicznego wielkie piece, fryszerki, walcownie i inne. Produkowano także powozy i bryczki. W wyniku upadku Rzeczypospolitej, Końskie pogrążyły się w stagnacji. Zmiany nastąpiły dopiero w drugiej połowie XIX w., kiedy zadłużony majątek Małachowskich wykupił Jan hr. Tarnowski. Ożywienie gospodarcze nastąpiło po wybudowaniu linii kolejowej w 1885 r. W mieście kontynuowano i rozwijano tradycje odlewnicze, powstało wiele zakładów i fabryk. Rozwijał się też przemysł kamieniarski, ceramiczny i chemiczny. Pierwsza wojna światowa i kryzys gospodarczy w latach powojennych spowodował znaczny spadek liczby mieszkańców miasta.

W latach okupacji hitlerowskiej miasto i okolice były aktywnym ośrodkiem ruchu oporu. Już jesienią 1939 r. na tym terenie działał oddział legendarnego majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala”, wspierany przez mieszkańców. Tutaj walczyły oddziały Armii Krajowej: Waldemara Mariusza Szwieca „Robota” i Antoniego Hedy „Szarego”. Na kartach historii zapisały się brawurowe akcje zbrojne żołnierzy podziemia tj.: opanowanie miasta w nocy z 31 sierpnia na 1 września 1943 r. oraz rozbicie więzienia w dniu 5 czerwca 1944 r. Za swą patriotyczną postawę miasto zapłaciło wysoką cenę, ponosząc duże straty ludzkie i materialne. Dziś bohaterską postawę żołnierzy, mieszkańcy miasta i władze samorządowe wspominają na uroczystościach „Koneckiego Września”.

Położona wśród pięknych sosnowych lasów, nad malowniczo położonym zalewem – jedna z najczęściej i najchętniej odwiedzanych miejscowości wypoczynkowych w regionie świętokrzyskim. Ta turystyczna perła Ziemi Koneckiej może się poszczycić doskonałym mikroklimatem i walorami krajoznawczymi. Zalew i jego okolice stwarzają wymarzone warunki dla miłośników wędkowania, kąpieli i sportówwodnych. Lasy stanowią ulubione miejsce dla grzybiarzy, rowerzystów, oraz amatorów jazdy konnej. Miłośnicy przyrody mogą tu spotkać
rzadkie okazy flory i fauny (obszar NATURA 2000 – rz. Czarna).